ျပယ္ခ်ိန္ေစာင့္အလြမ္း

စြန္ဆိုတာ ၾကိဳးရွိမွေလေပၚဝဲႏိုင္သလို
ဘဝဆိုတာ အခ်စ္ရွိမွ အေနၾကာၿမဲႏိုင္မွာပါ...
တဒဂၤတြဲလက္ေတြ မခိုင္မွေတာ့
ရင္နာလည္း လြဲရက္ကတိုင္သြားခဲ့ျပီပဲ...

လားရာမတူ တို ့ႏွစ္ေယာက္အတြက္
ဂုဏ္ျဒပ္ၾကား ဆုံမွတ္ေတြကို
ခပ္ေပါေပါဖိနပ္တစ္ရံလို မင္းသေဘာထားခဲ့တာကိုး.....
ငါ မင္း အေပၚထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာေတြ
မင္းႏႈတ္ဖ်ားက ခပ္ပါးပါးႏႈတ္ခမ္းနီေလာက္ေတာင္ အရာထင္ခဲ့လို ့လား...
မင္းကိုေတာ့ ဆရာတင္ေလာက္ပါတယ္
လွည့္စားျပီး ႏႈတ္မဆက္ရုတ္တရက္ထြက္ခြာ...
ငါ့အတြက္ေတာ့ အလြမ္းေတြနဲ ့ျပာယာခတ္ မွားခဲ့ရတဲ့ေန ့နဲ ့ရက္ေတြ...
အျပစ္ေတာ့မတင္ရက္ပါဘူး
ခ်စ္ျခင္းေတြရက္စြဲတပ္ အၿမဲမက္တတ္ အိပ္မက္ေတြေၾကာင့္ပါ...

တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ျပန္ဆုံၾကည့္ခ်င္တယ္
မင္း သိမသြားတဲ့ ေနာက္ကြယ္က ငါ့ခ်စ္ျခင္းေတြ
ျမက္ဖ်ားႏွင္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို...
ခံစားခ်က္ေတြခင္း ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းရင္းျပီးခ်ိန္ေရာက္မွာ
ရွင္သန္ခြင့္ေတြေျမျမွပ္ ေရတစ္မႈတ္ေတာင္ မကမ္းလင့္ခဲ့ဘူး...

(သာပါတယ္ကြာ)
မာယာေတြျပဳစား ကုစားဖို ့ ထားခဲ့တာ မုသားေတြပဲလား
ေလထဲေဆာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးလို ့ပဲ ယူဆလိုက္ပါ
ခံစားခ်က္ပႏၷက္ေတြ ျပန္မႏႈတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး
သြားၾကားထိုးတံေလာက္ပဲမင္းျမင္ခဲ့တာ
ဝါးတစ္ပင္လုံးခုတ္လွဲခံထားရတာ ဘယ္သိႏိုင္မွာလဲ...

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ....
ေရဒါမပါဘဲ ဦးတည္ခ်က္မဲ့ ခုတ္ေမာင္းေနတဲ့ သေဘၤာတစ္စင္းမဟုတ္ဘူး
အိပ္မက္ဆိုတာ....
ျမစ္ဖ်ားခံရာအရပ္မရွိတဲ့ ျမစ္တစ္စင္မဟုတ္ဘူး
အခ်စ္ဆိုတာ...
ေလတိုက္တိုင္းယိုင္တတ္တဲ့ ခပ္ႏြဲ ့ႏြဲ ့သစ္တစ္ပင္မဟုတ္ဘူး
မာနေတာ့ရွိသင့္ပါတယ္
ကို္ယ့္အတၱကိုေတာ့ျပန္မလိမ့္သင့္ဘူး...
ေမွ်ာ္လင့္ထားတာေတြ
ၾကယ္တစ္ပြင့္လို ေၾကြခ်ိန္တန္မွာေတာ့...
ခ်စ္ျခင္းေတြအတြက္ ခုခံႏိုင္ဖို ့ ဘာကိုဆုေတာင္းေနရမွာလဲ........။   ။
                                               
                                                                    ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)