Saturday 21 April 2012

ဗလာျဖစ္ ေႏွာင္ႀကိဳးမွ်င္



သတိရတိုင္းတမ္းတမႈမွာ
ရက္စြဲေတြလည္း အခါခါေသဆုံး
ဗလာျဖစ္သြားတဲ့ ရင္ခြင္
ေၾကကြဲမႈ လိႈင္းတံပိုးေတြ..
အႀကိမ္ႀကိမ္သာ ရိုက္ခတ္လိုက္စမ္းပါ 
ၾကာရင္ေတာင္မေမ့တဲ့ မင္းပုံရိပ္
ငါ အခုေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေနရၿပီ....

တခါခါ ငါကိုယ္တိုင္လည္း အံ့ၾသမိတယ္...
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အေသေတြ ဆုပ္ကိုင္
ျပန္မလာေတာ့တဲ့ လမ္းေတြဆီ
ေမ်ွာ္လင့္တတ္တဲ့ ငါအက်င့္
ငါတမင္က်င့္ေနတာ မဟုတ္ဘူး....
မင္းအေပၚထားတဲ့ "အခ်စ္"ဆိုတဲ့
အရာေတြသာ ရင့္ေနတာ...

ရင္နင့္ေအာင္ လႊမ္းၿခဳံၿပီးမွ
ျပင္သင့္ရင္ေတာင္ လမ္းဆုံးထိ
ငါေလွ်ာက္ေနမယ္
ဒီအခ်ိန္မွာ "သတိရလား"ေမးလာမွာကို
ငါအေၾကာက္ဆုံးပဲ
ေမ့လို ့မရေသးတဲ့ ငါ့ႏွလုံးသား  အေျဖစကား
အမွန္တကယ္ကို စြန္ ့အ  ေနတာပါ....။        ။

                                                         ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)

4 comments:

Unknown said...

ခ်စ္တက္တဲ့ သူေတြ အတြက္ေတာ့ ခံစားရစျမဲ
ပါပဲ ကိုေလလြင့္ေရ..အဲဒၤိအရသာကတည္း
တယ္ခ်ိဳျမိန္သဗ် ...း )

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

ကဗ်ာေလးအရမ္းေကာင္းတယ္

မင္းအရိပ္ said...

ကဗ်ာေလး လာခံစားသြားပါေႀကာင္း

ရစ္ said...

ဒီအခ်ိန္မွာ "သတိရလား"ေမးလာမွာကို
ငါအေၾကာက္ဆုံးပဲ
မေမးးးးးးးးးးးးးးေတာ့ .......ပါ.....ဘူးးးးးးးး ကြာာာာာာာာာာာာာ

Post a Comment