တည္ၿမဲျခင္း ပုံျပင္စားၾကြင္း

ဘာမွလည္း မျမဲဘူး...

မုန္တိုင္းၾကား တြဲလက္တစ္စုံ

ေလဆန္ေအာက္ ခိုဝင္နားခိုက္

ၾကယ္ေၾကြ ညဥ့္နက္နက္ရဲ ့

ရိႈက္သံေတြ အမွီျပဳရင္း

အလွပဆုံးေတးသြားေတြ အၿပိဳင္ခူးဆြတ္ခဲ့ၾကတယ္....။

ဖန္သားျပင္လိုလို ပုံရိပ္ေကာက္ေၾကာင္းမွာ

ရင္ခုန္သံနဲ ့ ဆြဲၾကရင္း

တစတစအက္ကြဲေၾကာင္းကို ျပန္ဆက္ယူဖို ့

အားအင္ေတြ ဆယ္ယူေနဆဲ......

ငါတည္ေဆာက္ခ်င္တာ

ခမ္းနားတဲ့နန္းေတာ္တစ္ေဆာင္လည္း မဟုတ္သလို

ႀကီးမားတဲ့ ျမိဳ ့ျပတစ္ခုလည္း မဟုတ္ဘူး..

မင္းလက္ကိုသာ ၿမဲဲၿမံဆုတ္ကိုင္ရင္း

တစ္လမ္းတည္းသာ ဦးတည္သြားခ်င္တာ..။

ရင္ခုန္သံအစျပဳ ဗလာျဖစ္စဥ္ေတြ

ေဝးလြင့္ပဲ့ေၾကြ အေျခမတည္ေတာ့တဲ့ေနာက္

ေကာက္ေကာက္ပါ စြဲလမ္းမႈ

ေရွးရႈ ့မေပ်ာက္ကြယ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္

စူးနစ္ကြ်ံက်န္ နာမ္ရုပ္တစ္ခုတည္းၾကား

ေန ့ရက္ေတြ ေရြ ့လ်ားေနလည္း 

မလုံေလာက္ေသးဘူး...။

တေျဖးေျဖးျခင္း...

စိတ္ကူးေတြ တိမ္ျမွပ္လြင့္ေမ်ာ...

 ျဖစ္စဥ္ေတြ ေၾကြက်တိမ္ပါး...
အိပ္မက္ေတြ အလင္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ၾကားက

မင္းလက္တစ္စုံကို ကမ္းလင့္ရင္းက.......

ဘာဆို...

ဘာမွလည္း မၿမဲဘူး.........။                 ။


                                                          ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)