“ဝင္သက္ထြက္သက္မ်ား”

ေကာင္မေလးေရ-

မင္းေရာ ငါေရာခံစားခ်က္ကိုယ္စီနဲ ့

အခမဲ့ရပ္နားစခန္းမွာ တေထာက္နားခဲ့ၾကတယ္

ဇာတ္ညြန္းဖတ္ၿပီး အခ်စ္ဆိုတာ

သရုပ္ေဖာ္ရေတာ့ မခက္ပါဘူး

မင္းမတမ္းတေတာ့တဲ့ ကာလေတြမွာေလ

ငါ့အိပ္မက္ေတြေတာ့ အခ်ဥ္ေပါက္ခဲ့ရတယ္

ကာရံေတြပဲ မညီခဲ့တာလား...

သံစဥ္ေတြပဲ မပီခဲ့တာလား...

လမသာတဲ့တစ္ညက ငါ လမင္းနဲ ့စကားေျပာျဖစ္တယ္

မင္းအေၾကာင္းေတြကိုေပါ့..

ဘာမွေတာ့မဟုတ္ပါဘူး

တစ္ခ်က္ခ်က္အေမာေဖာက္တတ္တဲ့

တမ္းတျခင္းသက္သက္ေတြကိုပါ..

ၾကယ္ေတြကေတာ့ ငါ့ကိုမုန္းကုန္ၾကၿပီ။

ေကာင္မေလးေရ-

ေမ့ႏိုင္ဖို ့အမွတ္စဥ္ေရတြက္တိုင္းမွာ

ဥၾသဌက္ရဲ ့ဆိုေတးေတြကို ငါတားမရခဲ့ဘူး

ပ်ိဳမ်စ္ျခင္းစမ္းေတြ မခမ္းေစခ်င္ဘူး

ငါ့လက္ထဲက ပန္းေတြကိုလည္း မႏြမ္းေစခ်င္ဘူး

ဒါေပမဲ့ေလ..

ငါရနံ ့ရႈိုက္ဖို ့အေမ့မွာ ပန္းေလးငိုက္ခဲ့တယ္

အခုဆိုရင္-

အခ်စ္ဆိုတာကို သက္တမ္းတိုးဖို ့ငါေၾကာက္တတ္ေနၿပီ

ရက္လြန္ေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ ့ပဲ

ဗလာေန ့စြဲေတြကို ဆက္ၿပီးေလွာ္ခတ္ေနဆဲပါ။

ေကာင္မေလးေရ-

အိပ္မက္ေတြသာ တရားစြဲလို ့ရရင္

ေလွ်ာ္ေၾကးအျဖစ္ ဆုံႏိုင္ခြင့္ေတြ

ေတာင္းဆိုမိမွာအမွန္ပဲ ေကာင္မေလး.....။           ။

                                              ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)