မတည္ၿမဲျခင္း နိယာမကို
ဘယ္သစၥာနဲ ့ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္မွာလဲ
ျဖဴစင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အၿပဳံးတစ္ပြင့္က
မုန္းသူၾကား လက္နက္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္
တြန္ ့ေၾကအိပ္မက္ရဲ ့ ေခါက္ရုိးေတြ
ျပန္ဆန္ ့ႏိုင္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာင္
အရာမထင္က်န္ေစ ဖို ့ခက္တယ္
ဘယ္ေလာက္ပင္ အျမင့္ပ်ံပါေစ
အေတာင္ေညာင္းခိုက္ နားခိုရာကိုေတာ့
တဂၤသတိေတာ့ ရသင့္တယ္
သီးျခားထားမွ စည္းျခားထားေတာ့
ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ပါေစေတာ့
မနစ္နာေစဖို ့ ပစ္ခြာေနတာလိုစိတ္ကို
မာနေတြနဲ ့ အလဲလွယ္လုပ္သြားတယ္
နံပါတ္တစ္ရဖို ့ နံပါတ္ဘယ္ေလာက္ေတြ ပစ္ခ်ရမယ္ဆိုတဲ့
အရိုးစြဲအတၱက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆုိတာ
ေကာက္ေၾကာင္းေပးႏိုင္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး
ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ
သံေယာဇဥ္ကိုက ေဆးမေျခာက္မွန္းသိသိႀကီးကို မွီခဲ့မွာေတာ့
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ လႈိုင္းၾကပ္ခြပ္မွာ ခဏတာ ေလေျပညွင္းေလာက္နဲ ့ ေက်နပ္ပါတယ္
ယုံၾကည္မႈ အျပည့္သယ္ေဆာင္ခဲ့ရတဲ့
အေတြးအိပ္မက္ရဲ ့ အပိုင္းစေတြ
ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို ့ ဘာေတြမွဆြဲမဆန္ ့ခ်င္ေတာ့ဘူး
အရမ္းတန္ဖိုးထားခဲ့ရတဲ့ ထက္ျမတ္မႈေတြက
ေန ့နဲ ့ည ေဝဒနာခြဲစိတ္မႈအၿပီးမွာ
အႀကီးမားဆုံး ရက္စက္မႈေတြ ျဖစ္ေနတာ
ႏွေျမာမိတယ္
ေနာက္ဆက္တြဲ ထိန္ခ်န္မႈေတြနဲ ့
စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ အလြမ္းက အသစ္အသစ္ရက္စြဲေတြထက္
ျပန္ ့ႀကဲေနမွာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ။
ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)
2 comments:
စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ အလြမ္းက အသစ္အသစ္ရက္စြဲေတြထက္
ျပန္ ့ႀကဲေနမွာေတာ့ အမွန္ပဲ။ လန္းတယ္စာသားက ။
အေတြးအိပ္မက္ရဲ ့ အပိုင္းစေတြ
ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို ့ ဘာေတြမွဆြဲမဆန္ ့ခ်င္ေတာ့ဘူး
ဆြဲမဆန္႔ေတာ့ သက္သာတာေပါ့ ကမာေျမရဲ့ အဟ
ေကာင္းတယ္ေဟ့ ကဗ်ာကေတာ့ အလန္းဇယားပဲ
Post a Comment