Sunday 25 March 2012

ေန ့ခင္းမွာ လမသာ



မညာတတ္ဘူး..
စာနာတတ္ ႏွလုံးသားတစ္ခုပဲ လိုအပ္တာ။
အပိုဇာတ္ခင္းၿပီး ငါ့လည္ပင္း အခါခါနင္း
ႀကိဳးကြင္းစြပ္ဖို ႀကံစည္ခ်က္
ဟန္မပ်က္ပါဘူး။
ငါ့ကေတာ့ ရယ္လ်က္။

ေလာကဟာ စုတ္ခ်က္ညီတယ္။
အထိုင္အထလည္း ျမန္တယ္။
အရင္းဆြတ္ရင္ အရင္းပဲ ညိႈး၊
အကင္းဆြတ္ရင္လည္း အကင္းပဲ ညိႈးရမွာ
ဒါဟာ ဓမၼတာပါ သူငယ္ခ်င္း။

ကိုယ္လုပ္တာ ကိုယ္ေတြးပါ။
သူတစ္ပါး အေရး ကိုယ္ခ်င္းစာမေပးေတာင္
ခပ္ေႏွာက္ေႏွာက္ေတြ လာမေပးစမ္းပါနဲ ့။
မင္းလမ္းလည္း သာမယ္ထင္တာလား....

(ခပ္စားစား သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္သို ့....)               
                                                     ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)

2 comments:

ခ်စ္စံအိမ္ said...

ေန့ခင္မွာေတာ့ဘယ္လသာမလည္းေနာ္..
ကဗ်ာေလးခံစားသြားပါတယ္..

ရစ္ said...

ေန႔ခင္းဘက္လမသာ ..... ညဦးဘက္ေနမထြက္ပါ
ဟာ......ဟာ....ဟာ........သီခ်င္းေနာ္ ေလလြင့္
ခပ္စားစားသူငယ္ခ်င္းကိုလည္း နားလည္ေပးလိုက္ပါဟာ
လူတိုင္းကေတာ့ ကိုယ့္လိုစိတ္မ်ဳိး ဘယ္ရိွပါ့မလဲ
မင္းလဲ သူ႔လိုစိတ္မ်ဳိးမရိွဘူးေလ..ဟုတ္တယ္....ဟုတ္....

Post a Comment