ႀကိဳးၾကာေတြ ေထာင္ခ်ီတဲ့ခရီးမွာ
စြန္တစ္ေကာင္ ေလဟုန္ၾကားက
ခပ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ မိုးစက္ေအာက္
အေတာင္စို ညဥ့္အနက္မွာ
အိပ္မက္ေတြ တေစၦႏိူး
စိုးမိုးလို ့သြားတယ္။
ရာသီစာ ပစ္ ေပၚဦးေပၚဖ်ားၾကား
ဆႏၵေတြ ဆန္အတက္ အလွည့္မတတ္ေတာ့
ခရီးေတြ ရွည္ကုန္ရၿပီး။
အတိတ္နဲ ့အနာဂတ္
ပစၥဳပၸန္ရဲ ့ ဒဏ္ခ်က္
ဖားေထးမႈေတြ ထပ္
ဘာသာစကား မတတ္တယ္တဲ့နယ္မွာ
အိပ္မက္ေတြ ဆြဲႀကိဳးခ်သြားတာ
အခါခါပဲ။
ခိုင္မာခ်က္မွာ ဂေဟအထပ္ထပ္နဲ ့
တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ပႏၷပ္ေတြ
လက္ေရမခ်ိဳးခင္ မ်က္စိတမွိတ္ေလး
ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၾကတယ္။
ဆန္ကုန္ေျမေလး ဒီအေတြးနယ္မ်ား
ခပ္ဝါးဝါးေလးသာ ေဖ်ာက္ပစ္ေလာက္ေအာင္
အမ်ားအခါး လိုက္ခါးႏိုင္ဖို ့
ၾကမ္းၾကားထက္ ေလ အဝသယ္ဖို ့
သိကၡာတရားေတြနဲ ့ ထုတ္ပိုးေနတယ္။ ။
ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)
2 comments:
ကဗ်ာေလးလာေရာက္ခံစားသြားပါတယ္...
ဆန္ကုန္ေျမေလး လို႔ပဲဟာ
အဟားးးဟဟ အဲ့လိုေတြးနဲ႔ေလ
တန္ဖိုးရိွပါတယ္ ေလလြင့္ ရ......
Post a Comment