ဒဏ္ရာနဲ ့ပိေတာက္ငိုေၾကြးခ်ိန္
ငုေတြက ေလွာင္ၿပဳံး ၿပဳံးတယ္
နာၾကည္းခ်က္ေတြပါမလားေတာ့မသိဘူး..
မဆုံႏိုင္မွန္းကူးတဲ့ျမစ္ ေဒါင္လိုက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္
ခံစားခ်က္ကိုသီကုံးကာမွ စကားလုံးကညတာရွည္တယ္
သံစဥ္ေတြေအာ္ဟစ္ဖို ့ အားအင္ေတြေျခာက္ျခားေနတယ္
ေနကြယ္မွာေၾကာက္လို ့ လရိပ္ေအာက္ခိုေတာ့ ၾကယ္ေလးေတြငိုေနၾကတယ္..
ဟင္းလင္းျပင္ထက္ ေျခလွမ္းေတြက ဒယိုင္းဒယိုင္...
လင္းၾကက္တစ္ေကာင္းနဲ ့ညဥ့္ဌက္တစ္ေကာင္လြန္ဆြဲတိုင္း
ငါသာ တစာခံျဖစ္ရတယ္...
ဘယ္မွာလဲ လမင္း.........
ညခင္းမွာ ငါ့အလြမ္းနဲ ့စစ္ခင္းမယ္ဆို..
တာရာသလင္းက ၾကယ္တစ္ခင္းက ငါ့ကို က်ီစားကုန္ၾကၿပီး..
မာယာမဲ့ေႏွာင္ႀကိဳးေတြေနာက္ ကညာပ်ိဳရဲ ့ အတၱဓားတစ္စင္းက
အခ်စ္ကိုမွာ တေေစၦတစ္ေကာင္လို လာလာၿပီးေျခာက္လွန္ ့တယ္
စြဲလန္းျခင္းအိပ္မက္နဲ ့ျပဳစားတတ္တဲ့ ကေဝပ်ိဳ ..
ငါ့ နိဂုံးဆိုတာ သူ ့လက္တစ္ဆုတ္စာ..
တကယ္ဆိုရင္-
ၾကယ္တစ္ခင္းေတာက္ပျခင္းမွာ သိမ္ငယ္ျခင္းမပါဘူး
ပန္းတစ္ခင္းပြင့္လန္းျခင္းမွာ ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြမပါဘူး
စမ္းေတြရဲ ့စီးဆင္းျခင္းမွာ ပူေလာင္ျခင္းေတြမပါဘူး
ငါ့ရင္ထဲမွာလည္း မင္းအတြက္စြန္ ့လႊတ္ျခင္းေတြမပါဘူး
ဆႏၵရွိသလိုေနပါ တားျမစ္ျခင္းဆုိတာ အခ်စ္မွာမပါဘူး...
အခ်စ္ပြဲက စစ္မက္ႏြဲသလို ထားရဲသူသာ ႏိုင္လိုေၾကးလား..
အဲ့တာဆိုရင္..
ေၾကကြဲျခင္းအတြက္ ႏွစ္သိမ့္ဖို ့ဆုတစ္ခုေတာင္ ငါမေမွ်ာ္ေတာ့ဘူး
ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတာ အကုန္လုံး မင္းကိုေပးတယ္
မင္းေပ်ာ္ရဖို ့ အဓိပါ..
တကယ္ေတာ့-
ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ က်ီစားရင္း အေရာက္မွာ
အခ်စ္ဆိုတာလည္း သတိထားရင္း ေပ်ာက္ခဲ့တာ မဟုတ္လား.....
ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)
3 comments:
ကဗ်ာေလးလာေရာက္ခံစားသြားပါတယ္
အားေပးသြားတယ္သားေရ
ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ က်ီစားရင္း အေရာက္မွာ
အခ်စ္ဆိုတာလည္း သတိထားရင္း ေပ်ာက္ခဲ့တာ မဟုတ္လား
ခံစားခ်က္ေတြအတြက္
အားေပးဖတ္ရႈသြားပါတယ္......
Post a Comment