Monday 20 February 2012

ဘာျဖစ္ျဖစ္....

ဆုံမွတ္အတြက္ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြ..
ေလာကမွာ အဲ့ေလာက္မခမ္းနားဘူး
ဆန္းျပားတဲ့ အနမ္းေတြအေၾကာင္း
ပုံျပင္ဆန္ဆန္ပဲ သိခဲ့ရတာ
ခံစားခ်က္စုပုံတဲ့ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး
ေက်နပ္ျခင္းေအာက္က ဥပကၡာတရားေတြ
ေႏွာင္ႀကိဳးေတြကိုမွ တိုက္စားတတ္တဲ့ ေလွာင္ရယ္သံ
အၿပဳံးနဲ ့က်ီစားသြားတဲ့ အမုန္းပန္းေတြ
အဲ့ဒီ့ရနံ ့ကိုမွ ရူးသြပ္မႈေတြနဲ ့နမ္းရႈိက္ခဲ့ရသူ
နာက်င္မႈေန ့စဥ္ ရက္စြဲေတြထပ္ထပ္ေနပါေစ
တန္ဖိုးမထားလည္း ပ်ိဳးထားဆဲခ်စ္ျခင္းေတြ
တခဏမဖက္တဲ့ ထာဝရအတြက္
ႏွလုံးသား ပုံဖမ္းကားတစ္ခ်ပ္ မ်က္ႏွာျပင္မွာ
နင္ပဲေနရာယူတတ္လို ့
နာတာရွည္သမားတစ္ေယာက္လို
တမ္းတမႈေနာက္တြဲ“မင္းမရွိလည္းျဖစ္တယ္”ဆိုတဲ့
လူစားထဲ ငါမပါဘူးျဖစ္ေနတယ္....

ေက်းဇူးပါ ကံတရားရယ္
ေတြ ့ဆုံခြင့္ေတြအတြက္...
မဆုံမွန္းသိတဲ့ လမ္းကိုယွဥ္ေလွ်ာက္ရမွာေတာ့
ေန ့တာေကာ၊ညတာေတြပါ
ရွည္ပါေစ ေတာင့္တရုံကလြဲၿပီး
ကုစားဖို ့ေဆးမရွိဘူး
နင့္အတြက္ပိုေနတဲ့ ငါ့လိုအပ္ခ်က္ေတြ
တကိုယ္ရည္တည္း နင္သာငိုခဲ့ရရင္
ငါ့ပခုံးေလးမွာ ေခတၱလာနားခိုပါ
ငါမဟုတ္တဲ့ တျခားရင္ခြင္ရဲ့
နင့္ရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈအားလုံး ဥပကၡာျပဳေပးထားပါ့မယ္.....

                                      ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)

1 comments:

ရစ္ said...

ဒါပဲေလ
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့
အခ်စ္ကေပးတဲ့ဒဏ္ရာကို
အဲ့ဒိ ခ်စ္သူကုေပးမွပဲရတာပဲေလ
ဒါကိုနားလည္ရင္ မင္းတို႔ႏွလံုးသားေတြ
နာက်င္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး.........

Post a Comment