Tuesday 10 January 2012

ဝင္ခ်ိန္ေစာတဲ့ေန



ငါ့ ကိုမွၾကည့္လို ့မရတဲ့  နင္
နင့္ ကိုမွၾကည့္လို ့ မဝတဲ့  ငါ
ႏွစ္ဦးၾကားျပိဳင္မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္း ဘယ္ေတာ့မွမဆုံဘူးလို ့
နင္ ေျပာခဲ့ေပမဲ့
“အခ်စ္”ဆိုတာတဲ့အရာ တစ္ေန ့တစ္ခ်ိန္ဆုံႏိုင္ေကာင္းတယ္လို ့
ငါ့ အတြက္ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာေတြ မယိုင္လဲခဲ့ဘူး

ငါ့ အတြက္ဆို ပစၥဳပၸန္ကို
အခါခါရိုက္ဖ်က္ေနတတ္တဲ့ နင္
နင့္ အတြက္ဆိုအနာဂတ္ေတြအႀကိမ္ႀကိမ္တည္ေဆာက္ေနတ ဲ့ငါ
“အခ်စ္”ေၾကာင့္မေသေလာက္ပါဘူးလို ့နင္ေပးခဲ့တဲ့ဥပၸကၡာေတြ
ငါ ေက်နပ္ခဲ့တယ္
“အခ်စ္”ေၾကာင့္ေတာ့မေသႏိုင္ေပမဲ ့
ငါ ေသေလာက္ေအာင္ေတာ့နင့္ ကိုခ်စ္တယ္

နင့္ မ်က္ေစာင္းေတြ ငါခံႏိုင္တယ္....
နင့္ ျပတ္လုံးေတြ ငါခံႏိုင္တယ္....
နင့္ ဥပၸကၡာေတြ ငါခံႏိုင္တယ္....
နင့္ အတြက္ဆိုရင္ တုန္ ့ျပန္မႈအားလုံး ခံႏိုင္ရည္ရွိပါတယ္

ဘာေၾကာင့္လဲ.....
နင္ နဲ ့ပတ္သက္တဲ ့ႏႈတ္ဆက္ျခင္းဆိုတာေတြေတာင္
ေနာက္ဆုံး ငါ မရႏိုင္ခဲ့တာ
တုန္ခါေနတဲ့ ေဟာဒီ့ရင္ဘတ္အတြက္
“ရက္စက္တယ္္”ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို
ငါ နင့္အတြက္ယူမသုံးရက္ပါဘူး

အခုေတာ့-
ငါ့ အိမ္မက္ေတြ ပ်က္သုဥ္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဖရိုဖရဲေတြနဲ ့
ငါ့ ႏွလုံးသားကို ငါ
အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးဖို ့ စကားလုံးရွာမရေသးဘူး

ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္....
တျခားတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္သြားတဲ့ နင္
ငါ....
အျပစ္မတင္ပါဘူး
ကံကိုလည္းမရိုးခဲ့ပါဘူး
တကယ္ေတာ့-
“အခ်စ္”ဆိုတာ ငါ့ အတြက္ေတာ့
ေနဝင္ခ်ိန္ေတြ ေစာခဲ့တာပါ      ။          ။
                                                     
                                                   ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)   

1 comments:

aung lin said...

အျမဲတမ္းအားေပးေနတယ္ေနာ္ အစ္ကုိ. . .ဒီကဗ်ာကုိ share ယူသြာျပီးေနာ္ အစ္ကုိ. . .

ေလးစားလ်က္ပါ

Post a Comment