Tuesday 17 January 2012
ကာရံထုဆစ္ၿပီးစီးျခင္း
အခ်စ္ကဆိုတာ
တာထြက္ေႏွးတဲ ့ ေျခေထာက္တစ္စုံလား
ပန္းဝင္ခ်ိန္ေစာဖို ့ မေရရာေတာ့...
(ေနပါေစကြာ)
ဒီဆုလာဒ္ေတြ ငါမယူေတာ့ဘူး...
သက္ျပင္းေပါင္းခ်ရတာမ်ားေတာ့
ေခါင္းေတာင္ခပ္ငိုက္ငိုက္ၾကေနၿပီ
လူမွန္ေတာ့ အခ်စ္ကိုႀကံ အပူဒဏ္နဲ ့အႀကိမ္ႀကိမ္တိုး
(ေတာ္သင့္ၿပီကြာ)
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းနဲ ့အသည္း ခံစားရင္းကြဲပါေစေတာ့...
မလာနဲ ့ေျပာၿပီး မႏွင္ပဲထားတယ္
ခံစားခ်က္ေတြ ဂရက္ရိုက္
တစ္ခါတစ္ခါ ကန္ ့တန္ ့လိုက္ အရြဲ ့တိုက္ခ်င္လာေတာ့
(မေျပာေတ့ဘူးကြာ)
ရင္ထဲစကား ရင္ထဲထားတာပဲေကာင္းတယ္...
ဒီလိုနဲ ့မိုးလင္း ငါ့မနက္ခင္း
အခင္းက်င္းေတြေတာ့ မျပင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး
ေကာင္မေလးေရ...
“မင္းမရွိလည္းျဖစ္တယ္”ဆိုတဲ့စကား
ငါဘယ္လို အင္အားေတြနဲ ့ေျပာရမွာလဲ...။ ။
ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)
4 comments:
ကဗ်ာေလးက ေကာင္းလိုက္တာ
အားေပးခဲ့တယ္ ဆ၇ာေလလြင့္ေရ
“မင္းမရွိလည္းျဖစ္တယ္”ဆိုတဲ့စကား
ငါဘယ္လို အင္အားေတြနဲ ့ေျပာရမွာလဲ...။ ။။
အံကိုခဲျပီးသာ ေျပာလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ။။။
မေခၚဘဲလာ မႏွင္ဘဲေျပးေတာ့ၾကားဖူးတယ္
မလာနဲ႔ေျပာၿပီး မႏွင္ဘဲထားေတာ့ သိဘူး
မင္းမရိွလဲျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားကို
ပါးစပ္နဲ႔ေျပာရမွာေလ...ဒါေတာင္သိဘူးလား
ငတံုး...........။
Post a Comment