ဆုံမွတ္မွားတဲ့ ဆုံခ်က္

           
ေကာင္မေလးေရ.....
ခပ္ေႏြးေႏြးပဲ တို ့ေတြေဝးခဲ ့ၾကတယ္
ႏွစ္ဖက္လုံးမွာအၿပဳံးေတြနဲ ့.....
တစ္သက္လုံးစာ ရႈံးေနခဲ့တာ
အခုေတာ“့ ငါ”ျဖစ္ေနတယ္ ေကာင္မေလး...

ေကာင္မေလးေရ....
၂၃ တိမ္ေစာင္းျခင္းမွာ တို ့ေတြအတြက္
အရပ္မ်က္ႏွာ လႊဲခဲ့ရတယ္
ေၾကြေလာက္တဲ့စကားလုံးေတြေအာက္
ေသေလာက္ခ်စ္ခဲ့ရတာ“ငါ”ျဖစ္ေနတယ္ ေကာင္မေလး...

ေကာင္မေလးေရ....
လမ္းခြဲမွာ လြမ္းရဲေတာ့ ဝမ္းမနည္းပါဘူး
တစ္ခါတစ္ခါေမ့ႏိုင္ဖို ့ ၾကိဳးစားမႈမွာ
မၾကာမၾကာ သတိရျခင္းေတြနဲ ့ေရာေႏွာေနမိတယ္
လမ္းဆုံးေတာင္ အလြမ္းဆုံးက “ငါ”ျဖစ္ေနတယ္ ေကာင္မေလး...


မင္းဆီက ဘယ္ေတာ့မွ မက်န္ရွိႏိုင္သံေယာဇဥ္ေတြ....
ငါ့ဆီမွာ ဘယ္ေတာ့မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ႏိုင္မယ့္ခ်စ္ျခင္းေတြ...
ေပးတိုင္းျပန္မရခဲ့တာေတြ....
အဲ့တာအားလုံးဟာ
ဆုံမွတ္မွားတဲ့ ဆုံခ်က္မ်ားရဲ ့ ေျခရာေတြလား....
“အခ်စ္”လို ့ ေခၚရမလား...
အခုခ်ိန္ထိ မေရးရာအေတြးေတြနဲ ့
အေသခ်ာေဆြးေနတာ “ငါ”ပါပဲ ေကာင္မေလးေရ...
                                                    
                                                                       ေလလြင့္လူ(ကမာေျမ)